راستی! از خودت پرسیدی چرا اگر در سرزمین من و تو، زنی زنانگی اش را بفروشد که نان در بیارد رگ غیرت اربابان بیرون می زند اما اگر همان زن کلیه اش را بفروشد تا نانی بخرد و یا شوهر زندانی اش آزاد شود این «ایثار» است... !
مگر هردو از یک تن نیست!
بفروش ! تنت را حراج کن… من در دیارم کسانی را دیدم که دین خدا را چوب میزنند به قیمت دنیایشان، شرفت را شکر که اگر میفروشی از تن می فروشی نه از دین...

چقدر ضعیف هستند و البته کوچک ، آنهایی که وقتی اشتباه می کنند ، نه توانایی اقرار به اشتباه را دارند و نه قدرت عذر خواهی... !

اسمش را می گذارند غرور و به آن افتخار می کنند . چه حقیرند و چه حقیرانه رفتار می کنند...

ﻧﻪ ﺣﻮﺻﻠﻪ ﯼ ﺩﻭﺳـﺖ ﺩﺍﺷﺘـﻦ ﺩﺍﺭﻡ

ﻧﻪ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻫﻢ ﮐﺴﯽ ﺩﻭﺳﺘـﻢ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ

ﺍﯾـﻦ ﺭﻭﺯﻫﺎ ﺳـﺮﺩﻡ...

ﻣﺜـﻞ ﺩﯼ , ﻣﺜـﻞ ﺑﻬﻤـﻦ , ﻣﺜـﻞ ﺍﺳﻔﻨـﺪ

ﻣﺜـﻞ ﺯﻣﺴﺘﺎﻥ

ﺍﺣﺴﺎﺳـﻢ ﯾـﺦ ﺯﺩﻩ

ﺁﺭﺯﻭﻫـﺎﯾـﻢ ﻗﻨﺪﯾــــﻞ ﺑﺴﺘــﻪ

ﺍﻣﯿـﺪﻡ ﺯﯾـﺮ ﺑﻬﻤـﻦ ﺳﺮﺩ ﺍﺣﺴﺎﺳﺎﺗﻢ ﺩﻓﻦ ﺷـﺪﻩ

ﻧﻪ ﺑﻪ ﺁﻣدنی ﺩﻝ ﺧﻮﺷــﻢ ﻭ ﻧﻪ ﺍﺯ ﺭﻓﺘـنی ﻏﻤﮕﯿـﻦ

ﺍﯾﻦ ﺭﻭﺯﻫﺎ پر ﺍﺯ ﺳﮑـﻮﺗـﻢ

عشق من...

مست بودم اما پست نبودم...

سرکار بودم اما سربار نبودم...

بیکار بودم اما بی عار نبودم...

بی کس بودم اما با کس نبودم...

شاید بی صفا بودم اما بی وفا نبودم...

همش دل تنگ بودم اما دل سنگ نبودم...

خلاصه کنم عزیز لعنتی ام...

من مرد نبودم اما نامرد هم نبودم...

تو تیرت را بزن...

منت بیهوده مگذار بر من...

همین اندازه که به فکر کشتن من افتادی...

یعنی انکه من بردم...

این نبرد نا عادلانه را...

همه ادعا دارن طعم خیانت رو چشیدن!!

همه ادعا دارن بدی رو به چشم دیدن!!

همه ادعا دارن که تنهایی رو چشیدن!!

پس کی این دنیا رو به گند کشیده؟؟؟

من یه زنم

من فرزندی به دنیا نخواهم آورد

بگذار منقرض شود

نسسل غمگین چشمانمان

نسل دل بستنهای یواشکی

نسل خیس گونه هایمان

بگذار  منقرض شود

این دردهای سر به فلک کشیده مان

واین دلهای شکسته مان

میگن دنیا اسمش دخترونس وفا نداره...

.

.

ﺧﻮﺏ ﺗﻮ ﺻﺪﺍﺵ ﮐﻦ ﺟﻬﺎﻥ ! ﺑﯿﺒﻦ ﻓﺮﻗﯽ ﺑﻪ ﺣﺎﻟﺖ ﻣﯿﮑﻨﻪ؟!

دو خط موازی هیچگاه به هم نمیرسند!

مگر اینکه یکی از آنها خود را بشکند...

گفتم : من خودم را شکستم پس چرا به او نرسیدم ؟

لبخند تلخی زد و گفت:

شاید او هم به سوی خط دیگری شکسته باشد ...

رد پاهای مرا در این دنیا پاک کنید...

به کسی نگویید...

من در این دنیا بوده ام روزی...

خدایا...

میشود استعفا دهم؟؟؟؟

کم اوردم...

پشت میز قمار دلهره ی عجیبی داشتم

برگی حكم داشتم 

 ودیگر هرچه بود ضعیف و پایین

بازی شروع شد

حاكم او بود و من محكوم

همه برگ ها رفتند و سه برگی بیش نماند برگی از جنس وفا رو كرد و من بالاتر آمدم

 بازی در دست من افتاد

عشق آمدم با حكم دلبری برید

و حكم آمد از جنس چشم سیاهش

زندگی حكم پایین من بود و

باختم...

نفرین به توی نامرد که با زیباترین نقاب به چهره رفیق درامدی. نفرین بر آن مرامی که اینگونه  به اعتمادم خیانت کرد...
" نمیبخشمت "

نگاه که هرز باشد....
حجاب هم که داشته باشی آنگونه که می خواهد تورا تصور می کند....
پس فکری به حال مغزهای فاحشه کن نه حجاب من...

دیگر دیراست...
خیلی دیر...
برای انکه یادت بیفتد دوستم داری...
دیر است برای عاشق بودن...
دیگر دیر است...!
حالا با خاطراتت بیش از حضورت خو گرفته ام...
دیر یعنی حالا...
که آرامم بی تو...

آی آدم ها به من دل نبندید......
من دیگر توان این که مخاطب خاص کسی باشم را ندارم!
نگذارید با رفتار سرد و یخ زده ام شما را از خودم برنجام ....
قلب من به روی هر احساسی بسته است  و رو ی ان حک کرده ام: عشق ممنوع !
دیگر حتی اگر خودم هم بخواهم نمی توانم کسی را دوست داشته باشم...
من نمی توانم اجازه دهم کسی مرا مخاطب خاص خود صدا کند...
من نمی خواهم در هیچ کجای این دنیا قلبی برایم بتپد و چشمی انتظارم را بکشد, چرا که رفتن را خوب یاد گرفته ام, من مسافر  هیچکس نخواهم بود!!!
من آزرده ام  نمی توانم کسی را عزیزدلم خطاب کنم...
احساسات من پژمرده است...
درست است که سنی ندارم اما دلم پیر شده است...
در قلب من قفل است و کلیدش سالهاست که گم شده است...
می دانم که در ذهنتبه دنبال کشف کلیدی برای بازگشایی ان میگردی اما این را بدان  قلب من  هَـــــــــــــــرز نیست که با هر کلیدی باز شود پس برو سراغ
زندگیت چرا که صبر کردن برای من مثل صبر کردن بالای سر جنازه ایست که دکتر جواز دفن را صادر کرده است اما بستگانش هنوز امید به برگشتنش
دارند...

خدایا تنها نگذار دلی را که هیچکس دردش را نمیفهمد.

این روز ها بیشتر از قبل حال همه را می پرسم... سنگ صبور غم هایشان میشوم... واشک های

 خشک شده را از روی گونه هایشان پاک میکنم... امّا... یک نفر پیدا نمیشود، که دست زیر چانه هایم

 بگذارد و سرم را بالا بیاورد و بگوید :\"حالا تو برایمان بگو.........! \"